Sociale Architectuur en Holacracy - Een interview met Merel Dym
Een interview met Merel Dym
Door Linda Vermaat - mei 2022
Merel Dym is lief, begripvol en zorgzaam. Geen wonder dat zij binnen het bestuur van De Warren de afgevaardigde is voor de portefeuille sociale architectuur. Zo’n 1.5 jaar geleden zei het bestuur: ‘We zijn in een fase aanbeland dat we moeten nadenken over de manier waarop we met elkaar willen samenwonen. Wil jij hierover nadenken?’ Op deze uitdaging zei Merel samen met haar commissie volmondig “ja!”. Hieronder valt te lezen hoe dat tot nu toe heeft uitgepakt.
Hoe zit de sociale architectuur binnen De Warren uit?
Sociale architectuur is het vormgeven van alle sociale structuren binnen onze groep. Denk aan wat willen we delen, hoeveel tijd willen we besteden aan de woongroep, gaan we dat monitoren, gaan we leuke dingen organiseren. De architectuur is het vormgeven van deze vraagstukken. Tijdens de kick-off van het sociale architectuur team hebben we heel veel vragen over (onderlinge) communicatie in clusters gezet. Voordat we deze gingen beantwoorden, hebben we nagedacht over binnen welke structuur we deze vragen willen beantwoorden. En welke besluitvormingsprocessen daarbij horen. Misschien dat sommige vragen dan ook niet meer relevant zouden zijn. Het was voor ons redelijk snel duidelijk: het werd Holacracy.
Wat is een voordeel van deze manier van werken? Wat zie je als een mogelijk nadeel?
Holacracy is niet hiërarchisch en het helpt individuen om binnen hun rol in hun kracht te komen staan. We werken met cirkels en cirkelleiders. Hierbinnen heeft ieder zijn eigen verantwoordelijkheid waardoor je je niet kan verschuilen binnen een team. Door te werken met kleine cirkels ligt de beslissing bij iemand die er verstand van heeft. Het is op basis van vertrouwen dat je komt tot een beslissing.
Bij een meer klassieke verenigingsstructuur kan de meerderheid dominant zijn, waardoor de stem van de minderheid niet gehoord woord. Als 5 van de 6 personen zeggen dat het een goed idee is neem je een besluit. Echter bij Holacracy wordt ruimte gegeven aan de onderstroom. Als ook meer één persoon zich niet in het besluit kan vinden, kijk je opnieuw naar hoe je het besluit zo kan vormgeven dat iedereen tevreden is. Ook ligt bij een klassieke verenigingsstructuur de besluitvorming altijd bij het bestuur en dat is wat ons betreft niet passend.
Een mogelijk nadeel van Holacracy is de vastomlijnde manier van stappen nemen. Het vraagt discipline van een woongemeenschap en meerdere facilitatoren die echt de knowhow hebben van hoe je zoiets doet. We zijn hiermee aan het experimenteren en Ellen van onze commissie is hier helemaal ingedoken. Zij leidt nu ook anderen binnen de groep op. Vorige maand organiseerde zij een facilitatie workshop, zodat ze dat stokje kan blijven doorgeven.
Binnen sociale architectuur is één van de clusters ‘conflict & mediation’. Kun je daar meer over vertellen?
Conflicten zullen er onvermijdelijk komen, horen we in gesprekken met bestaande woongroepen. Denk aan geluid, geuroverlast of gebrek aan participatie bij activiteiten. Het is daarom belangrijk om hier nu al over na te denken en in het huurcontract duidelijk neer te zetten ‘zo doen we het met elkaar’ in een huishoudelijk reglement. Door nu duidelijke regels op te stellen, hopen we zoveel mogelijk conflict te voorkomen. Bijvoorbeeld: afspraken over tot hoe laat je versterkte muziek mag spelen. Ook hebben we een de-escalatie ladder ontwikkeld:
voorkomen
1-op-1 oplossing
1-op-1 met een woongroep
met een interne mediator
met een externe mediator
interne arbitrage
externe arbitrage
rechter
Waar ben je trots op als je kijkt naar de sociale architectuur binnen De Warren?
Dat is de zorgvuldigheid en aandacht waarmee we te werk zijn gegaan. Onderweg blijven we steeds bedenken wat heeft een gemeenschap nodig en proberen we daarin te voorzien. Grote projecten lopen vaak spaak om tal van redenen. Eén van de succespunten van De Warren is de jarenlange ervaring met het organiseren van Konijn feesten. We weten hoe we met elkaar iets heel moois kunnen neerzetten, waarbij iedereen in zijn kracht komt te staan. We werken vanuit ieder zijn superpower. Als je doet wat je leuk vindt dan ben jij die schakel in het geheel. De kern zit goed.